یه نوار پاییز طلایی داشتم که تو اتاق زیرزمین خونه نیاوران گوش میکردم
وقتی پاییز بود ، وقت غروب یا عصرهای جمعه
دراز می‌کشیدم رو ‌تخت و با ضبط قدیمی دو کاسته سونی که یه باندش کار نمی‌کرد پاییز طلایی گوش میکردم
الان وسط تابستون رو ‌رد کردیم و دیروز پریروز که دم غروبی بارون می زد به شیشه اتاق، بوی پاییز رو حس کردم

ولی نه پاییزهای طلایی اون روزها تکرار میشه و نه اون غم غریب آکنده و حزن ترنم وار موزون