گاهی میام چیزی بنویسم ، یعنی تو ذهنم نه اینکه اینجا ، بعد یادم میاد قبلاً اون رو نوشتم و بعدترش پاکش کردم ، گاهی بیشتر از یه بار
الان هم اومدم بنویسم از اینکه گاهی یه مکان ، رایحه یا رنگ و صدایی یه نوستالژی رو جوری زنده میکنه که برای لحظاتی تو خلسه زنده کردن حس ها و پیدا کردن جزییات اون خاطره میرم و بعد فقط حس از دست رفتن اون زمان و خسران سنگین نبودش میمونه. همیشه بعدتر دوباره برمیگردم به احیای اون حس و اون غم کهن رو سر میکشم.
قبلاً نوشته بودم این رو، یا کم و بیش